ในฐานะของ "คนถาม" มือวางอันดับหนึ่งเมื่อ 5 ปีที่แล้วนั้น อยากบอกความในใจและความรู้สึกเมื่อถามคำถามไปว่าประโยคแบบนี้ต้องพูดว่าอย่างไร แล้วได้รับคำตอบมา คือ "รู้สึกดีใจ" และ "ตื้นตันใจ" ว่ามีคนช่วยแล้ว ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อน แต่เค้ามาช่วย ทำให้เรารู้สึกดีกับที่นี่มาก ทุกคนที่เข้ามา แต่ละคนก็จะมีมุมมองการใช้ภาษาที่แตกต่างกัน เพราะว่าภาษาไม่คงที่ สามารถปรับเปลี่ยนการใช้ได้ตลอดเวลา ยิ่งคนเยอะ ยิ่งมีมุมมองที่ต่างกันไป จะได้คำตอบที่ดีที่สุด
ขณะนี้จะเห็นว่าเล็กได้เข้าไปถามคำถามน้อยลงมากๆ และก็มีคนใหม่ๆผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามาถามคำถามในห้องภาษาอังกฤษหลากหลายคน ส่วนคนตอบ (ครูอาจารย์ของพวกเรา) ก็หมุนเวียนกันไปแล้วแต่เวลาที่เอื้ออำนวย อยากจะบอกว่าไม่ใช่ว่าเก่งแล้วเลยไม่ถามแล้ว แต่รู้สึกว่าเรามีประสบการณ์มากขึ้นในการหาคำตอบจากหลากหลายทาง เช่น เมื่อเล็กมีคำถามเกิดขึ้นว่า
1.อยากพูดคำภาษาไทยคำนี้ จะพูดอย่างไรเป็นภาษาอังกฤษ
-เล็กจะเปิด Dictionary ออนไลน์ไทย-อังกฤษ ก่อนเป็นอันดับแรก จะได้เห็นทั้งประเภทของคำ , ตัวอย่างประโยคสั้นๆ
-เปิด Dictionary ออนไลน์ อังกฤษ-อังกฤษ เพื่อฟังการออกเสียงคำนั้นๆ และได้เห็นตัวอย่างประโยคการใช้ที่มากขึ้น
2.อยากรู้ว่าทั้งประโยคออกเสียงอย่างไร
เล็กจะเข้าไป http://text-to-speech.imtranslator.net/ วางประโยคไว้แล้วกด "Say it"
3.อยากรู้ว่าสถานการณ์นี้ควรใช้อย่างไร
เล็กจะเข้าที่ www.2pasa.com ด้านบนมุมขวา จะมีแว่นขยาย ช่องที่เขียนว่า Search Social Network
เล็กพิมพ์คำที่ต้องการสั้นๆ เช่น ได้เปรียบ , พิรุธ, แกล้ง, ทางแก้ไข จะมีกระทู้เดิมๆที่มีคนเคยถามแล้วมาให้อ่านมากมาย กรณีที่หาไม่เจอก็เข้าไปตั้งกระทู้ใหม่
4.ตั้งกระทู้ใหม่ในห้องภาษาอังกฤษ
ควรตั้งหัวข้อให้สั้น กระชับ เป็นคำ เพื่อว่าต่อไปคนอื่นจะได้หาเจอ อย่าตั้งว่า "ช่วยหน่อยค่ะ" ไม่นานจะมีผู้รู้มาช่วยตอบ
5.หลังจากได้ประโยคที่ต้องการแล้ว
ก็นำไปพูดกับลูก ครั้งแรกอาจจะจำไม่ได้
ต้องกลับมาดูโพย จะพูดอีก จำไม่ได้อีก
แนะนำให้พูดกับตัวเองประมาณ 10 รอบก่อน
การดูบ่อยๆจะฝึกสมองให้จำได้ดีขึ้น
6.การฝึกแบบนี้เป็นประจำทำให้เกิดความเคยชิน
และติดเป็นนิสัย ต้องพยายามฝึกและพูดกับลูก
อย่างสม่ำเสมอ การดูการ์ตูนแล้ว
นำประโยคมาพูดกับลูกก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ช่วยได้
จะได้ตัวอย่างประโยคที่เค้าใช้กันจริงๆ
การเรียนภาษาอังกฤษสมัยนี้ไม่ยากเหมือนเดิมแล้ว เพราะว่ามีเทคโนโลยีเข้ามาช่วยมากขึ้น ทุกคนสามารถเรียนได้ ไม่ว่าจะรวยล้นฟ้า หรือ จนติดดิน ขึ้นอยู่กับว่าเราจะพยายามมากพอหรือไม่ มีเวลาจดจ่อกับสิ่งที่มุ่งมั่นตั้งใจแค่ไหน ถ้าบอกว่าไม่ค่อยมีเวลา นั่นแหละคือยังพอมีอยู่บ้างค่ะ ใช้เวลาที่น้อยนิดแต่ละวันสะสมหาความรู้ไปเรื่อยๆ ก็ยังดีกว่ารอให้พร้อมแล้วค่อยทำ เพราะว่าจะไม่มีวันพร้อมสำหรับเราเลย เริ่มเลย ทำเลย วันนี้นะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น