By Marjorie Weinman Sharmat
Illustrated by David McPhail
หนังสือสองสีที่คนมองข้ามไปเรื่องนี้ อาจจะทำให้คุณหันกลับมามองอีกครั้ง ด้วยเนื้อหาที่ดี และ สื่อสารได้ตรงใจ ทั้งผู้อ่าน (แม่) และ ผู้ฟัง (ลูก) เกี่ยวกับคำโกหกของลูกๆนั่นเองค่ะ
แม้ว่าหนังสือเล่มนี้จะไม่ได้ใช้สีสรรมากมาย ในการแสดงภาพ ดึงดูด สายตาเด็กมากนัก แต่อยากให้ดูเนื้อหา และการวางพล็อตเรื่องรวมกับการใช้สีเขียวของเจ้าตัว "โกหก" เข้ามาร่วมด้วยค่ะ
เมื่อลูกเริ่มโตขึ้นก็เริ่มต้องมีการโกหกเป็นธรรมดา พ่อแม่อย่างเรารู้บ้าง ไม่รู้บ้าง จะมีลูกซักกี่คนที่เข้ามาสารภาพว่าตัวเองโกหก ซึ่งจริงๆแล้วการสารภาพว่าตัวเองโกหก เล็กคิดว่าต้องใช้ความพยายามอย่างสูง แม้ว่าจะเป็นการโกหกเรื่องเล็กๆน้อยๆ ก็ตาม
เด็กผู้ชายคนหนึ่งพูดโกหกกับพ่อ เมื่อพ่อถามว่าเค้ากินคุ๊กกี้ในโถไปหรือเปล่า เค้าตอบว่า ไม่ได้กิน
ที่จริงเด็กชายก็คิดอยู่ในใจแหละค่ะ ว่าควรจะบอกพ่อไปว่า ตัวเองเป็นคนกินคุ๊กกี้ แต่ว่าเด็กชายกลัวว่าพ่อ และ แม่ จะโกรธ จึงเลือกที่จะโกหกแทน
เจ้าเด็กชายเริ่มอึดอัดค่ะ ตะโกนไล่เจ้าตัวโกหกออกไปว่า
Lie , go away. Scram. I'll give you a dime if you never come back.
ถึงตอนนี้เจ้าตัวโหก เริ่มมีสีเขียวอ่อนๆ และลองสังเกตขนาดของมันและสีของมันไว้ด้วยนะคะ
เจ้าเด็กชายมีอาการโกรธ อยากจะไล่เจ้าตัวโกหก ออกไปให้พ้น ผู้วาดรูปสื่ออารมณ์ของเด็กชายโดยให้เด็กชายกระโดดลงมาจากต้นไม้ พยายามทับเจ้าตัวโกหก แต่ก็ไม่เป็นผลเลยค่ะ
Couldn't you go bother somebody else? Somebody really mean and rotten.
Not a nice kid like me.
ชอบประโยคนี้จังค่ะ ไปกวนคนอื่นได้ไหม อย่ามากวนเด็กดีๆอย่างฉันเลย
ในที่สุดเจ้าเด็กชายก็ทนไม่ไหวค่ะ ตัดสินใจว่าจะบอกความจริงกับ พ่อและแม่
ผู้เขียนวาดรูป เจ้าตัวโกหก ซะตัวใหญ่มาก และเขียวเข้มมากค่ะ มานั่งทับอยู่บนเจ้าเด็กชาย เห็นแล้ว อึดอัดไหมคะ เหนื่อยไหมคะ หนักไหมคะ นั่นแหละค่ะ
I lied to you. I know who ate the cookies.
เจ้าเด็กชายพูดพร่างพรูความในใจออกมาทั้งหมดเลยค่ะ เห็นเจ้าตัวโกหกยกมือกุมขมับไหมคะ
ค่อยๆตัวเล็กลงแล้วค่ะ
เย้..ในที่สุด เจ้าตัวโกหก ก็หายไปแล้ว สงสัยว่ามันกำลังไปรบกวนคนเด็กคนอื่นอยู่แน่ๆค่ะ
มันกำลังไปหาใครบางคน หรือเปล่านะ
ผู้เขียนทิ้งท้ายเรื่องไว้ โดยวาดรูปจางๆของเจ้าตัวโกหก โดยมีใบไม้บังไว้ ให้เด็กได้คิดว่า มันอาจจะกลับมาเมื่อไรก็ได้ ถ้าเรา "โกหก"
เคยอ่านเรื่องนี้ให้เนยฟังปีก่อน หลังอ่านจบซักพัก ก็เข้ามาสารภาพว่ามีโกหกอะไรไปบ้าง ได้ผลแฮะ หนังสือเล่มนี้ช่วยให้เด็กคิดได้เหมือนกันนี่นา พอวันนี้หยิบหนังสือเรื่องนี้ขึ้นมาปุ๊ป ยังไม่ทันได้เปิดอ่านเลย เนยชิงเล่าว่า เมื่อวานนี้ที่บอกว่าเอาเงินไปซื้อขนมแพนเค้ก กับ โยเกิร์ต ที่โรงเรียนนั้น ที่จริงโกหก เนยซื้อไอศกรีมกินหมดเลย โธ่! ลูก ทานไอศกรีมทุกวันเลยจะโตไหมเนี่ย
อ่านแล้วมีประโยชน์มากค่ะ ขอบคุณผู้เขียนที่เอามาแชร์นะคะ
ตอบลบขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาติดตาม
ลบอันนี้ก็เอาแนวคิดจากที่เล็กรีวิวไปสอนลูก จังหวะพอดีที่มีโกหก เลยถามความรู้สึกว่าโกหกแล้วรู้สึกยังไงคล้ายๆเจ้าตัวเขียวนี่แหละค่ะ จากนั้นคล้ายๆเนยที่บอกเราว่าโกหกเรื่องอะไรไปบ้าง ดีนะคะชอบๆที่รีวิว
ตอบลบดีใจที่พี่ไหม ได้ลองเอาไปคุยกับลูกดูค่ะ
ตอบลบ