By Mordicai Gerstein
คงเป็นเรื่องแปลกประหลาดถ้าเสื้อผ้าของเรามีความคิดของตัวเอง
มีความรู้สึก และพูดได้ กว่าเราจะแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย
ก็คงใช้เวลานานเพราะว่าคงเถียงกันน่าดูว่า
เสื้อตัวนี้จะใส่แล้วเข้ากับกางเกงตัวนี้หรือเปล่า
และถ้าเสื้อกับกางเกงเกลียดกัน เราคงลำบากน่าดูเลยนะคะ
ผู้เขียนเป็น คุณปู่/คุณตา ของเด็กชายคนหนึ่ง ซึ่งคงแต่งหนังสือเล่มนี้ให้กับหลานตนเอง ที่ต้องการให้หลานเก็บเสื้อผ้าให้เรียบร้อยเป็นระเบียบ เล็กเดาเอาจากคำอุทิศที่อยู่ถัดจากหน้าปก ผู้เขียนแต่งเรื่องได้สนุกโดยหยิบยกเอา เรื่องกางเกงมาสร้างสีสันให้สนุก ซน แก่น น่าดู
เช้าวันหนึ่งคุณแม่เรียกเด็กชาย Murry ให้ตื่นเพื่อไปโรงเรียน
เด็กชายตื่นขึ้นมามองหากางเกงอยู่ใต้เตียงจึงเอื้อมมือไปหยิบ
แต่ว่ากางเกงก็ถอยหนีแล้วก็ลอยขึ้นบนเตียง
ยิ่งเด็กชายไล่ตาม กางเกงก็ลอยหนีไปทั่วห้อง
เสื้อลายกอริลล่า เข็มขัด ต่างก็จะช่วยเด็กชาย
นำกางเกงกลับมา แต่ก็ไม่สามารถนำกลับมา
กางเกงบอกว่าเบื่อที่ต้องนั่งตลอดเวลา
เด็กชายบอกว่าเค้าจะวิ่งไปโรงเรียน
กลิ้งลงจากเขาตอนกลับบ้านแล้วก็จะใส่ของวิเศษๆลงในกระเป๋ากางเกงให้เต็ม
กางเกงหูผึ่ง ถามว่าอะไรคือของวิเศษ
เด็กชายก็เริ่มไล่ไปเรื่อย เหรียญ,เปลือกหอย,
ไฟฉาย,กรรไกรตัดเล็บ.....จนไปจบที่....โยโย่
ซึ่งถูกใจเจ้ากางเกงมากจนมันยอมลงมาให้
เด็กชายใส่ไปโรงเรียน หลังจากนั้นถุงเท้าก็พร้อม
รองเท้าอีกข้างรออยู่ด้านล่าง
ตอนนี้เด็กชายพร้อมที่จะไปโรงเรียนแล้วค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น