By John Tarlton
นิทานภาษาอังกฤษเรื่องนี้ดูผ่านๆเหมือนไม่มีอะไรมาก เกี่ยวกับแมวของพระราชาที่ไม่ยอมลงมาจากต้นไม้ แต่เมื่ออ่านจนจบเล็กคิดว่าสามารถหาบทสรุปของนิทานเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี เรื่องเกี่ยวกับการบังคับให้ใครซักคนหนึ่งทำ่ตามที่เราต้องการ เช่นเด็กๆเอง บางครั้งเราก็อยากให้ลูกทำอย่างนั้น อย่างนี้ตามที่เราต้องการ แต่เราลืมว่าเค้าเป็นเด็กมีนิสัยแบบเด็ก ก็ย่อมทำอะไรแบบเด็กๆ เมื่อถึงเวลาเค้าก็คงทำเองโดยที่เราไม่ต้องคอยจ้ำชี้จ้ำไช เหมือนอย่างเจ้าแมวตัวนี้
พระราชามีแมวอยู่ตัวหนึ่ง ซึ่งขึ้นไปอยู่บนต้นไม้ ทำอย่างไรก็ไม่ยอมลงมา
พระราชินีมาสั่ง แมวก็ไม่ลงมา เชฟในปราสาทเอาขนมพายมาล่อก็ไม่ยอมลงมา พ่อมดมาเสกเวทมนต์ ก็ไม่ยอมลงมา พระราชาปวดหัวมาก จึงปรึกษากับพวกที่ปรึกษา ได้ข้อสรุปว่าจะฟันต้นไม้ทิ้ง เพื่อให้แมวลงมา
แต่แล้วก็มีเด็กชายคนหนึ่งมาห้ามไว้ ว่าถึงฟันต้นไม้ให้ล้มลงมาแมวก็ไม่ลงมาอยู่ดี เด็กน้อยแนะนำว่าควรจะ "รอ" เท่านั้น พระราชาลองเชื่อดู
ปรากฎว่าคืนนั้นแมวก็ลงมาจากต้นไม้ มานอนบนหัวพระราชาพอดี (ขำจริงๆ)
วันรุ่งขึ้นพระราชาก็แต่งตั้งเด็กชายเป็นอัศวิน จบแบบมีความสุขจัังค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น