เป็นเรื่องราวของหมีแพนด้าน้อยชื่อ Tom ที่เพิ่งเริ่มไปโรงเรียนอนุบาลค่ะ ผู้เขียนแต่งเรื่องและวาดภาพได้น่ารักมากค่ะ รูปสามารถสื่อความรู้สึกได้ดีทีเดียว อ่านแล้วเหมือนว่าเป็นตัวเราและลูกอยู่ในเรื่องค่ะ เพราะว่าเหตุการณ์นี้ก็คล้ายๆจะเกิดกับลูกเรานี่นา
ครอบครัวนี้ มี 4 คนค่ะ พ่อหมีแพนด้า แม่หมี ลูกหมี 2 ตัว ตัวเอกของเรื่อง คือ Tom แม่จะพาเค้ากับน้องเดินเล่นช่วงเช้า ซึ่งจะต้องผ่านโรงเรียนทุกวัน Tom ก็จินตนาการไปว่าตัวเองจะเล่นเป็นอันนั้นอันนี้
แล้ววันหนึ่งก็มาถึง Tom โตพอที่จะไปโรงเรียนอนุบาลได้แล้วค่ะ พ่อกับแม่ ก็ไปส่งที่โรงเรียน
Tom กอดลาพ่อ จูบลาแม่ 3 ครั้ง และกอดพ่ออีกครั้ง พอพ่อกับแม่จะกลับเท่านั้นแหละค่ะ
Tom didn't want them to leave.
He grabbed his father's left leg and his mother's right leg, and wouldn't let go.
รู้สึกคุ้นๆเหมือนลูกตัวเองเคยทำแบบนี้ยังไงก็ไม่รู้ แต่ไม่ได้เกาะขาแต่เกาะคอแน่นไม่ปล่อยต่างหาก
Er,well,Um..... ชอบจังเลยค่ะ เวลาอ่านแล้วได้อารมณ์มากค่ะ
พ่อกับแม่ก็เลยอยู่ทั้งวัน เล่นทราย,เล่นแต่งตัว,เล่นระบายสี.ฟังนิทาน,ร้องเพลงและเต้น มาดูว่าใครที่สนุกที่สุด......ถูกต้องค่ะ.... พ่อกับแม่...... นั่นเอง
วันต่อมาหลังจาก Tom กอดลาพ่อ และ จูบลาแม่ 3 ที กอดพ่ออีกครั้ง แล้วจะวิ่งเข้าห้อง พ่อกับแม่ถามว่า
Don't you want to grab my left leg? asked Tom's father.
Don't you want to grab my right leg? asked Tom's mother.
No,said Tom.
ทำไงล่ะทีนี้.....
ครูบอกว่าวันนี้จะทำหมวกทหารเรือกัน นั่นคงสนุกใช่ไหมเอ่ย ดูซิว่าใครตอบบ้างคะ
Yes! said Tom
Yes! said his father.
Yes! said his mother.
ตอนอ่าน Yes! ให้ลูกฟัง มันสะใจดีจัง
ครูก็เลยถามพ่่อกับแม่ไปว่า ไม่ต้องไปทำงานหรือคะ ประโยคนี้ทำให้พ่อและแม่ถึงกับ "เหวอ" ทันทีเลยค่ะ ก็แหม Er,well,um...... หลังจากนั้นแม่ก็กลับไปทำงานบ้านแบบเหงาๆ พ่อกลับไปนั่งเซ็นต์เอกสารที่ออฟฟิศแบบจ๋อยๆ ซะเห็นภาพเชียวค่ะ ตกเย็นพ่อรีบบึ่งกลับบ้านแทบไม่ทัน เพราะอยากรู้ว่าวันนี้ Tom เล่นอะไรบ้างที่โรงเรียน
หนังสือเล่มนี้ได้มาตอนที่เนยอยู่ อ.3 แล้วค่ะ อ่านครั้งแรกก็ยิ้ม แหยๆ ว่าตัวเองก็เคยเป็นแบบนี้ อ่านมาเรื่อยๆ ขณะนี้อยู่ ป.2 แล้ว อ่านให้ลูกฟังแล้ว ลูกหัวเราะดังมากเลยค่ะ จะเห็นว่า เวลาผ่านไปลูกโตขึ้น ลูกก็มีความคิดที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆค่ะ โอ้ย...พรรณามากไปค่ะ เจอกันเล่มหน้านะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น