By John Burningham
ถ้าจะขอเรียกนิทานภาษาอังกฤษเล่มนี้ว่า นิทานอมตะก็น่าจะได้ การวาดรูปที่ดูง่ายๆเมื่อ 40 กว่าปีที่แล้ว ผสมกับการใช้คำซ้ำๆเพื่อให้เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างน่าสนใจ และ น่าตื่นเต้นว่า่จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ทำให้หนังสือเล่มนี้ได้รับรางวัลมากมาย เมื่อลองดูประวัตินักเขียนก็น่าสนใจ ไม่น่าเชื่อว่าสมัยเป็นนักเรียนเค้าเป็นเด็กที่สอบตกเกือบหมดทุกวิชา โดยเฉพาะศิลปะ เค้าบอกว่าเวลาเขียนหนังสือไม่ได้นึกถึงเรื่องราวเพื่อให้เด็กๆอ่านเท่านั้น แต่เค้าต้องการเขียนนิทานให้ทุกคนได้อ่าน ซึ่งหลังจากอ่านจบทำให้ได้คิดว่า เค้าแฝงการสอนต่างๆอยู่ในนิทานสั้นๆเรื่องนี้ไม่น้อยทีเดียว ไม่แปลกใจที่ มูลนิธิปูนซีเมนต์ไทย (SCG) นำมาแปลเป็นภาษาไทยชื่อเรื่องว่า "คุณกัมปี้ไปเที่ยว"
Mr.Gumpy มีเรืออยู่ลำหนึ่งซึ่งจอดอยู่ในแม่น้ำข้างบ้านของเค้า วันหนึ่งเค้าจะออกไปเที่ยวโดยเรือ ก็มีเด็กๆสองคนถามว่าขอไปด้วยได้ไหม เค้าก็มีข้อแม้ว่าได้ แต่ห้ามทะเลาะกันเสียงดังนะ หลังจากนั้นก็มีกระต่ายมาขอเที่ยวด้วย เค้าก็มีข้อแม้ว่าห้ามกระโดด และสัตว์แต่ละชนิดก็มาไปเที่ยวด้วย ก็มีข้อแม้ต่างๆกันไปตามแต่ลักษณะนิสัยของมัน เช่น แมว สุนัข หมู แกะ ไก่ วัว แพะ
หลังจากนั้นซักพัก แพะก็เตะ วัวกระทืบ ไก่กระพือปีก ทุกๆตัวทำลักษณะที่ถูกห้ามไว้ ทำให้เรือโคลงเคลงแล้วทุกคนก็จมลงในน้ำ
แล้วทุกคนก็เดินกลับบ้านแล้วพักดื่มชากันที่บ้านของ Mr.Gumpy ขากลับบ้านเค้าตะโกนบอกเพื่อนๆว่าแล้วมานั่งเรือเที่ยวกันอีกนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น