By A.H.Benjamin
John Bendall-Brunello
เรื่องความเป็นเพื่อนมีอะไรให้นักแต่งนิทานหยิบเอามาเป็นประเด็นในการแต่งหนังสือมากจริงๆค่ะ นี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ผู้เขียนต้องการสื่อถึงความคิดของแต่ละคน ไม่ผิดที่แต่ละคนจะรู้สึกแบบในนิทานค่ะ เพราะว่ามันเป็นความคิดที่อาจเกิดขึ้นได้อยู่แล้ว ยิ่งมีนิสัยคล้ายๆกัน ชอบอะไรแบบเดียวกันแล้ว ก็อาจจะมีทะเลาะกันบ้าง โกรธกันบ้าง แต่ในที่สุดแล้วความเป็นเพื่อนที่คงอยู่จะนำพาให้เราคืนดีกันได้ในที่สุด ผู้เขียนหยิบเอาเรื่องเล็กๆน้อยนำมาผูกเรื่องให้เห็น "ความโกรธ" ซึ่งบางครั้งในชีวิตประจำวัน เราก็เกิดความโกรธ แบบนี้ได้เสมอเลยค่ะ
ตัวตุ่นและหนูเป็นเพื่อนรักกัน มีอะไรก็แบ่งปันกัน เชื่อใจกัน เมื่อมีใครเศร้าใจ อีกคนก็จะปลอบกันและกัน
เวลาผ่านไปนานพอสมควร ทั้งตัวตุ่นและหนู ต่างฝ่ายต่างเหงาคะ ก็ทำให้คิดถึงเรื่องที่ผ่านมา เริ่มคิดได้ค่ะ ต่างฝ่ายต่างวิ่งขึ้นไปบนเขาเจอกัน กอดกัน คืนดีกัน
เรื่องจบตรงที่เค้าบอกว่า ไม่เห็นต้องการดาวเลย เราก็มีดาวของเราเองอยู่แล้ว ดาวแบบไหนนะ ทุกคนก็มีดาวนะคะ ลองให้เจ้าตัวเล็กทำดูที่บ้านนะคะ สนุกดีค่ะ
อ่านตามอย่างเพลิดเพลินเหมือนได้เป็นเด็กอีกครั้ง^_^
ตอบลบเวลาเราอ่านนิทานให้ลูกฟัง ก็เหมือนเรากลับเป็นเด็กอีกครั้งเหมือนกันเนอะพี่ไหม
ตอบลบ