นี่เป็นครั้งแรกที่เรามาสวนรถไฟกันแค่สองคนแม่ลูก แต่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มาสวนรถไฟ เราเห็นตึกนี้สร้างอยู่หลายเดือนแล้วแต่ตอนแรกไม่รู้ว่าคืออะไร คาดว่าคงจะเป็นตึกที่เอาไว้วิจัยหรือทำงานอะไรซักอย่าง เมื่อผ่านตึกนี้ในวันนี้ สิ่งที่สะดุดหูมาก่อนเลย (ไม่ใช่สะดุดตา) มากที่สุดคงเป็นเพลงที่เปิดเสียงดังกังวานออกมาบริเวณถนน เนื่องจากเป็นเพลงของวง "อินคา" ก็เลยต้องแวะเข้าไปดูซักหน่อย ระหว่างอยู่ในสถานที่นี้ก็ได้ฟังเพลงย้อนยุคกันพอสมควร เช่น แอม เสาวลักษณ์ มาลีวัลย์ พามีล่า แหวน อืม....พอแล้วเดี๋ยวรู้อายุกันพอดี
นอกจากเพลงที่สะดุดหูแล้ว อีกเสียงหนึ่งที่ทำให้ต้องหยุดดูก็คือ "เสียงน้ำตก" ที่ดังมาก น้ำตกใหญ่ที่ไหลลงมาจากตึกด้านบนทั้งสองฝั่ง ทำให้รู้สึกสงบดี เราปั่นเข้าไปใกล้ๆ ลมโชยๆพัดน้ำตกให้กระเด็นใส่หน้าทั้งแม่และลูก ผู้คนพากันขี่จักรยานเข้ามาพักผ่อนกันมากมาย
ศูนย์การศึกษาและอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมบางซื่อ เกิดขึ้นโดยกรุงเทพมหานคร เพื่อเป็นสถานที่ในการบำบัดน้ำเสียในเขตพื้นที่บริเวณนั้น และน้ำบางส่วนที่ผ่านการปรับปรุงแล้วจะสามารถนำไปใช้ในพื้นที่สวนวชิรเบญจทัศ สวนจตุจักร และ สวนสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ ภายใต้อาคารมีนิทรรศการ ห้องสมุด และ ห้องประชุม บริเวณโดยรอบทำเป็นทางเดินที่กว้างพอที่จะปั่นจักรยานชมได้ด้วย โดยมีสวนไม้น้ำต่างๆ ให้ความรู้แก่เรามากมาย
พืชลอยน้ำ
พืชโผล่เหนือน้ำ
โกงกาง
นอกจากนั้นยังมีลานกว้างๆไว้สำหรับการพักผ่อนหย่อนใจอีกด้วย
มาเที่ยวสวนรถไฟคราวหน้า อย่าลืมพาเจ้าพวกเล็กมาแวะที่นี่ด้วยนะคะ รับรองว่าได้สนุกกับการปั่นจักรยานไปตามทาง ลัดเลี้ยว ไปมา น่าสนุกอย่าบอกใครเชียวค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น