By Garrison keillor
ทำใจอยู่นานกว่าจะหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน เพราะว่ารู้สึกว่าสีไม่ค่อยสวย ดูมืดๆ ไม่น่าสนใจ แต่พอได้อ่านแล้ว กลับรู้สึกว่าผู้แต่งมีอะไรจะบอก คือ "เรื่องการใช้ชีวิต" เลยค่ะ
ไม่น่าเชื่อว่า สามารถนำเรื่องแบบนี้ มาแสดงออกในลักษณะนิทาน โดยใช้ประโยคที่เด็กๆ ก็เข้าใจ แต่ผู้ใหญ่อย่างเรา อ่านแล้วก็สะท้อนกลับเข้ามาคิดได้เยอะ
เป็นบทเรียนสอนใจ สำหรับคนในเมือง ที่ไม่ชอบอยู่บ้าน อยากออกไปเรียนรู้ข้างนอก พอได้ดิบได้ดี ก็ลืมตัว ลืมคนที่บ้าน เมื่อเกิดปัญหา ถึงค่อยนึกถึงบ้าน แล้วก็กลับมาบ้านในที่สุด
เค้าใช้แมวเป็นตัวดำเนินเรื่อง อาจจะเพราะว่าแมวมีนิสัย ดูหยิ่ง มั่นในใจตัวเอง ชอบอิสระ ซึ่งแสดงออกได้ดีทีเดียว ประโยคในนิทานคล้องจอง สัมผัส อ่านแล้วเข้าท่าดีค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น