วันศุกร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2559

รีวิวหนังสือ พระอาทิตย์เที่ยงวัน พระจันทร์เที่ยงคืน This Too Shall Pass : มะลิ

By Lek Farmfunbook

เมื่อคืนที่ผ่านมา สามีไปงานเลี้ยงของบริษัท ฯ ได้ส่งรูปผ่านไลน์มาให้ดูว่า ได้ถ่ายรูปคู่กับนักเขียนคนหนึ่ง พร้อมรูปหนังสือ เล็กก็มัวยุ่งๆ อยู่กับพาลูกขึ้นนอน เลยไม่ได้ดูอะไรมาก

ตอนเช้าน้องเนยเอาหนังสือมาโชว์ ขณะที่เริ่มทานข้าวเช้า เกิดศึกแย่งหนังสือกันพอสมควร แม่ก็อยากอ่าน ลูกก็อยากอ่าน แต่ต้องรีบไปโรงเรียน

สรุปที่ แม่อ่านออกเสียงให้ลูกฟัง ลูกกินข้าวไปแล้วกัน  

เวลาเล็กอ่านหนังสือ เล็กจะดูหน้าปก ชื่อเรื่อง ภาพ อ่านคำโปรย ทุกอย่างที่ปก 

เวลาเปิดด้านในก็ไม่ให้คลาดสายตาเลยทีเดียว แล้วปกรองก็ทำให้เกิดความประทับใจ

ลายเซ็นต์นักเขียน "น้องมะลิ" เขียนว่า ฝากให้น้องเนย ช่างน่ารัก และเข้าใจจิตใจเด็กจริงๆ

เจ้าของชื่อ "น้องเนย" นั่งยิ้มแป้นแร้น ขณะทานข้าวเช้าอย่างมีความสุข มือน้อยๆ เริ่มมายื้อแย่งหนังสือไปจากแม่อีกแล้ว

"That's mine"
"She gave it to me"

โห...นังหนูเนยนี่..เล็กเลยต้องตีบทโศก บอกว่างั้นจะให้พ่อไปขอใหม่อีกเล่ม คราวนี้ให้ลงชื่อว่า "แม่น้องเนย" บ้างดีกว่า เธอถึงจะยอมให้อ่าน

ต้องขอบอกเลยว่า เธอคนนี้ ไม่ธรรมดา แม่เธอปลูกฝังการอ่านให้เธอตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้เธอมีความสามารถในการใช้คำที่แตกต่างจากเด็กทั่วไป

เธอโด่งดังมาจากบทความ "ไม่มีแม่...ครุยลูกไม่มี" ที่มีคนมาแชร์ข้อความไปเป็น 100,000 ครั้ง ซึ่งเป็นบทความที่เธอเขียนถึงแม่ ตอนที่รับปริญญา

เมื่ออ่านผลงานของเธอแล้วรู้สึก ทำให้เรามีอารมณ์ร่วมไปด้วย พอมองเห็นภาพ ที่เธอร้อยเรียงถ้อยคำมาเล่าให้เราฟัง

เล็กคาดว่า เธอน่าจะอายุประมาณ 21-22 ปี เพิ่งจบจากมหาวิทยาลัยไม่นานมานี้เอง

แต่มุมมองการใช้ชีวิต เหมือนว่าเธอมีประสบการณ์มากเหลือเกิน เธอผสมผสานเรื่องราวทางโลก เข้ากับการนำธรรมะมาประยุกต์ใช้ ได้อย่างกลมกลืน

บทแรกก็กินใจเลย เป็นเรื่องเล่าที่ดีมาก ทำให้รู้ว่า ทำไมเธอถึงใส่วลีนี้ลงในหน้าปกหนังสือ This Too Shall Pass

ที่ชอบใจมากอีกที่ คือ บทที่ 16 ที่สามารถนำมาสอนลูกได้ดีทีเดียว เดี๋ยวจะให้เนยอ่านบทนี้เน้นๆ เพราะเธอกำลังเผชิญกับเรื่องราวอย่างที่มะลิเขียนไว้ทีเดียว

อ่านมาจนจบจึงได้เข้าใจว่า ทำไมเธอถึงใช้ชื่อหนังสือว่า "พระอาทิตย์เที่ยงวัน พระจันทร์เที่ยงคืน"

เล็กอ่านออกเสียงดังๆ ให้ลูกฟังเมื่อเช้า มาถึงตอนที่บอกว่า แม่เค้าปลูกฝังการอ่านให้พี่มะลิตั้งแต่เด็กๆ ยิ่งอ่านเนยก็คงยิ่งรู้สึกเหมือนตัวเองเข้าไปทุกที

เธอเอ่ยออกมาว่า "รอก่อนนะ" ประมาณว่า ให้แม่รอถึงวันที่เธอเรียนจบ เธอจะนำครุยมาให้แม่ใส่แบบนี้บ้าง







ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น