By Shirley Mozelle
Pictures by James Watts
เจอนิทานเรื่อง
นี้ก็นานแล้ว แต่ไม่เคยได้หยิบมาอ่านเลย
รู้ว่าเป็นกลุ่มนิทานหัดอ่านก็เลยว่าจะรอให้ลูกหยิบมาหัดอ่านเองจริงๆ
แต่รอแล้วรอเล่าเรื่องนี้ก็ไม่ผ่านมือลูกเสียที
วันนี้ลองหยิบมาอ่านดูแล้วก็หลงรักเจ้าจระเข้ตัวโตนี้ขึ้นมาอีกมากมาย
มานั่งเสียดายว่าหนังสือในซีรีย์นี้ขายไปหมดแล้วเหลือเล่มนี้อยู่เล่มเดียว
ไม่ใช่ว่าไม่อยากขาย แต่อยากอ่านก่อนนั่นเอง
(อันนี้เป็นข้อดีของการเป็นแม่ค้า 55555)
อีกอันหนึ่งที่ชอบมาก
คือกิจกรรม Show and Tell ของฝรั่ง
ใครที่ให้ลูกเรียนโรงเรียนอินเตอร์อาจจะเจอการบ้านแบบนี้มาแล้ว
คือการให้เด็กๆนำของอะไรก็ได้จากบ้านมาชิ้นหนึ่งแล้วนำมาเล่าให้เพื่อนๆที่
โรงเรียนฟังเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆ ความประทับใจ
หรือว่าอะไรก็ได้เกี่ยวกับของชิ้นนั้น เล็กว่ากิจกรรมนี้ดีมาก
ทำให้เด็กได้กล้าแสดงออก ได้คิด ได้วางแผน ปิดเทอมแบบนี้เล็กก็เลยจำลอง
Show and Tell ที่บ้านให้เนยได้ลองใช้ความคิดต่างๆ
ลองเล่าเกี่ยวกับสิ่งของตัวเองที่ประทับใจซะเลย
วันนี้ที่
โรงเรียนมีกิจกรรม Show and Tell เพื่อนของ Zack เริ่มโดยโชว์หุ่นยนต์
แต่ว่ามันไม่ขยับตัวเท่าไร คาดว่าแบตเตอร์รี่คงจะหมด แล้วก็ถึงคราวของ Zack
เค้าโชว์พวกกุญแจรูปจระเข้ ยังไม่ทันที่จะพูดอะไร
เพื่อนคนที่โชว์หุ่นยนต์ก็มาแย่งไป ทำให้พวงกุญแจตกลงไปในอ่างปลา
แล้วเจ้าจระเข้ก็ตัวใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น
(เล็กชอบที่ผู้เขียนทำตัวหนังสือใหญ่ๆเรื่อยๆ ที่คำว่า Larger Larger and
Larger)
ตอน
แรกทั้งครู และเพื่อนๆในห้องยังเกร็งๆ กลัวว่าเจ้าจระเข้จะกัด
แต่หลังจากคุยกันมากขึ้น ทุกคนก็เลิกกลัว ส่วนเจ้าจระเข้เล่นอย่างสนุกสนาน
ทั้งวิ่งไล่จับเจ้าหุ่นยนต์ที่เริ่มเดินได้ เล่นสเก็ตบอร์ด ฟังวิทยุ โยนบอล
ทานอาหารกลางวัน ปั้มรอยเท้าจระเข้กับหมึกบนกระดาษ
ซึ่ง
ถึงตอนนี้เจ้าจระเข้ตัวเริ่มเล็กลงแล้วค่ะ จนในที่สุดก็เล็กลงเป็นพวงกุญแจ
และบอกว่าวันนี้เล่นมามากแล้วขอพักผ่อนก่อน บอกลาทุกคน ทิ้งคำถามไว้ให้
Zack ว่า
"Will you water me again soon?"
อ่าน
จบแล้วก็มานั่งคิดว่า ถ้าเราเป็นเด็กแล้วมีเพื่อนแบบนี้ก็คงสนุกสนานน่าดู
ชอบที่สุดตอนที่ใช้ปั้มรอยเท้าจระเข้ มันน่ารักบอกไม่ถูก
อ่านแล้วก็ยิ้มเลยค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น